Μια άποψη για την ταινία: Εκεί που τραγουδάνε οι Καραβίδες

Η ταινία αποτελεί μια μεταφορά του ομώνυμου best – seller της Ντέιλα Τζόουνς στην μεγάλη οθόνη του κινηματογράφου. Η  -πολυαναμενόμενη- ταινία κυκλοφόρησε στις 15 Ιουλίου του 2022 ενώ από το Σάββατο 1ης Σεπτεμβρίου του 2022 προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ελλάδας. Ας κάνουμε λοιπόν μια μικρή ανάλυση σε μια ταινία που αναμένεται να απασχολήσει πολλούς φίλους του κινηματογράφου

Η Πλοκή της ταινίας

Η ταινία ξεκινά τοποθετώντας μας στα τέλη της δεκαετίας του ΄60, όπου η νεαρή Κάια κατηγορείται για την δολοφονία του Τσέις. Μέχρι λοιπόν την δίκη της Κάια, εξερευνούμε μέσω αναδρομών το παρελθόν της ίδιας. Πρόκειται για μια κοπέλα που μεγάλωσε στο Μπάρκλεϊ Κόουβ στην Βόρεια Καρολίνα και που έζησε μια ιδιαίτερα δύσκολη παιδική ηλικία. Λόγω του μέθυσου και βίαιου πατέρα της η μητέρα και τα αδέρφια της την εγκαταλείπουν και αναγκάζεται να ζήσει μόνη της με τον πατέρα της, μέχρι να την εγκαταλείψει και αυτός. Η ίδια, γνωστή ως “το κορίτσι του βάλτου” θα αντιμετωπίσει από πολύ μικρή ηλικία την βία, την εγκατάλειψη αλλά και την προκατάληψη της μικρής κοινωνίας.

Παίρνοντας την ζωή της στα χέρια της, βρίσκει τρόπο για να επιβιώσει και γνωρίζει το πρώτο της αγόρι τον Τέιτ, ο οποίος όμως και αυτός την εγκαταλείπει. Έτσι βυθίζεται και πάλι στον εαυτό της, μέχρι που γνωρίζει τον Τσέις, ένα από τα πλουσιόπαιδα του ανώτερου κοινωνικού στρώματος της πόλης, ο οποίος υποστηρίζει πως την αγαπάει τόσο που θέλει να την παντρευτεί.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Η υπόθεση της ταινίας παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Καταφέρνει να συνδυάσει μια ιστορία ενηλικίωσης μέσα από δύσκολες συνθήκες, μια (διπλή) ερωτική υπόθεση και ένα δικαστικό και αστυνομικό θρίλερ. Επιπλέον περνάει το μήνυμα πως εύκολα ένας άνθρωπος μπορεί να στιγματιστεί λόγω της διαφορετικότητας του και παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες που συναντά στην ζωή του μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να πετύχει ένα καλύτερο μέλλον για τον ίδιο/α.

Ωστόσο αυτό που μοιάζει να λείπει από την ταινία είναι τα συναισθήματα και η δράση του σεναρίου. Θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι αρκετά βαρετό το κομμάτι της δικαστικής υπόθεσης, χωρίς να μεταφέρει στον θεατή την αγωνία και την ένταση στον απόλυτο βαθμό. Επιπλέον το παρουσιαστικό της Κάια δεν παραπέμπει στο παρατσούκλι της “το κορίτσι του βάλτου”, καθώς η ίδια φαίνεται αρκετά περιποιημένη. Ακόμα και το τοπίο του βάλτου και του σπιτιού της Κάια μοιάζει εξιδανικευμένο.

Συνοψίζοντας, πρόκειται για μια καλή ταινία, που όμως δεν δικαιώνει σε απόλυτο βαθμό τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν από το ομώνυμο μυθιστόρημα. Έχουμε την εμπορευματοποίηση ενός εξαιρετικού έργου, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι κάπως κλισέ.

Αξιολόγηση: 6/10

Πληροφορίες ταινίας: Χώρα και έτος παραγωγής: Η.Π.Α., 2022

Παραγωγή: Ριζ Γουίδερσπουν, Λόρεν Νιουστάντερ

Σκηνοθεσία: Ολίβια Νιούμαν

Σενάριο: Λούσι Αλιμπάρ

Μουσική: Μίκαελ Ντάνα

Πρωταγωνιστές: Ντέιζι – Έντγκαρ Τζόουνς, Τέιλορ Τζον Σμιθ, Χανς Ντίκινσον

To τρέιλερ της ταινίας: Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες

Advertisement

Αγαπημένο βιβλίο της εβδομάδας: Η σιωπηλή ασθένης

H σιωπηλή ασθενής

Είδος: Μυστηρίου/Θρίλερ

‘Ετος κυκλοφορίας: 2019

Στα χέρια μου έχουν πέσει αρκετά βιβλία αλλα ένα απο τα αγαπημένα μου και αυτα που με τράβηξαν αμέσως απο το εξώφυλλο και την ενδιαφέρουσα πλοκή του ήταν :Η Σιωπηλή Ασθενής του Alex Michaelides

Πάμε όμως να δούμε και λίγα περισσότερα για την υπόθεση του βιβλίου και τους χαρακτήρες του.

Υπόθεση βιβλίου

5 μοιραίες σφαίρες, 6 χρόνια σιωπής ,Ποια θα είναι τα πρώτα της λόγια;

Η Αλίσια Μπάρισιαν είναι μια διάσημη ζωγράφος, που θα λέγαμε πως έχει την τέλεια ζωή μέχρι εκείνη την νύχτα, όταν έδεσε τον άντρα της ,τον πυροβόλησε πέντε φορές στο πρόσωπο και προσπάθησε να αυτοκτονήσει.

Μετά τον φόνο δεν ξανακούστηκε πότε η φωνή της.

Είναι σιωπηλή!

Η Αλίσια μεταφέρθηκε σε ένα ψυχιατρικο ινστιτούτο,οπού προσπαθεί να τραυματίσει άλλους ασθενείς και τον ευατό της.

Ο Θίο Φάθερ,ένας ψυχοθεραπευτης,είναι αποφασισμένος να κάνει την Αλίσια να μιλήσει να μιλήσει ,ξανά , ότι χρειαστεί να κάνει ,μα θα καταφέρει να μιλήσει ξανα;

Η δική μου οπτική γωνία

Είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο απο πολλές απόψεις, όσο πιο πολύ περνάνε τα κεφάλαια ,ξεδιπλώνονται όλο και περισσότερες πληροφορίες για τον κάθε χαρακτήρα και σε τραβάει όλο και πιο έντονα να μάθεις την αλήθεια.

Ακομά πιο ανεξήγητο, είναι και το τέλος, καθώς έχει μια εντελώς διαφορετική πλοκή απο ότι θα περιμέναμε και ίσως αφήνει πολλά ερωτήματα αναπάντητα αλλα αξίζει το κόπο γιατί είναι ένα καταπληκτικό βιβλίο.

Aπο κάτω ένα τρέιλερ το βιβλίου:

Συνέντευξη με την συγγραφέα Μαριάνα Περάκη

Σήμερα,πέρνω συνέντευξη απο ένα πολύ ξεχωριστό άνθρωπο μια εξαιρετική φιλη και έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη στο χώρο των τεχνών και της θεραπείας.

Κόντα μας, στην πρώτη συνέντευξη για το περιοδικό είναι η Μαριάννα Περάκη, για να μιλήσουμε σχετικά με το βιβλίο της ,για την ομάδα που γράφει εμπνέεται και που μας εμπνέει και άλλα πολλά.

Γ.Λ: Mαριάννα μου, μεγάλή χαρά μου που σε έχω εδώ κοντά μου σήμερα, λοιπόν ας ξεκινήσουμε ,τι λές και εσυ;

Μ.Π: Ναι φυσικά Γεωργία μου!

Γ.Λ: Με αφορμή το βιβλίο σου που λέγεται Αποχρώσεις Ψυχής, πώς αποφάσισες να το γράψεις πως εμπνεύστηκες;

Μ.Π: Η ιδέα για το βιβλίο δεν υπηρχε,ξεκίνησε απο ένα γκρουπάκι που εχω στο φεισμπουκ εδώ και κάποια χρόνια το 2017,και το γκρούπ είχε δημιουργηθεί κυρίως για το γράψιμο,δηλαδή όποιος ήθελε έμπαινε και δημοσίευε ,όποια ιστορία ήθελε και ξεκίνησα και εγώ έτσι να γράφω μικρές ιστορίες, δεν είχα στο μυαλό μου δηλαδή να γράψω ένα συγκεκριμένο βιβλίο και μετά απο κάποια χρόνια που είχαν μαζευτεί πλέον πολλές ιστορίες, σκέφτηκα δεν της μαζεύω και να τις δώσω προς έκδοση και έτσι προέκυψε το βιβλίο.

Γ.Λ:Απο που αντλείς έμπνευση για όλες αυτές τις ιστορίες που γράφεις;

Μ.Π: Αυτό είναι κάτι που δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, αλλά άμα αρχίσω να το σκέφτομαι θα μου έρθουν πολλά, μπορεί να είναι με καταστάσεις με ανθρώπους, απο μουσικές που ακούω, σίγουρα απο βιβλία που έχω διαβάσει, μερικά που μου ήρθανε πρόσφατα ,ειναι απο το Μιχαέλ Λέντε ,που έχει γράψει ,την ιστορία χωρίς τέλος που έχει και κάτι σουρεαλιστικό μέσα και γενικά μου αρέσει και εμένα το στοιχείο του σουρεαλιστικού στο γράψιμο.

Ειναι πολλά αυτά που με έχουν εμπνεύσει και δεν είναι σίγουρα ένα συγκεκριμένο πράγμα και δεν το εχεις εκείνη την ώρα υπόψη αλλα άμα κάτσεις να σκεφτείς θα σου βγούν σίγουρα ιδέες

Γ.Λ: Όντως η έμπνευση και η δημιουργία μπορούν αν έρθουν απο πολλά πράγματα, τι αφορά όμως περισσότερο το βιβλίο, προσωπικά διηγήματα, αναζήτηση του εαυτού;

Μ.Π: Είναι όπως λέει και ο τίτλος :Αποχρώσεις Ψυχής, δηλαδή αφορά οτιδήποτε έχει να κάνει με την ψυχή, με την ψυχολογία και τι αντίκτυπο έχει στο καθένα το σημαντικότερο, δηλαδή οποιαδήποτε ιστορία και αν πάρεις ο καθένας θα ταυτιστεί διαφορετικά με αυτή αλλα το θέμα είναι αυτό ακριβώς, να κάνει τον άλλον να σκεφτεί, να τον κάνει να νιώσει κάτι μέσα του, να μην του είναι αδιάφορο με λίγα λόγια.

Να του δώσω τροφή για σκέψη, πάνω απο όλα να το απολαύσει, να μπει εμπρός η φαντασία αλλά και να τον αγγίξει έστω και ένα μικρό του κομμάτι της ψυχής του.

Γ.Λ: Για αυτό λέγεται και αποχρώσεις ψυχής άλλωστε, θα σκεφτόσουν να βγάλεις και ένα δεύτερο βιβλίο που να αφορά πάλι διηγήματα η κάτι άλλο;

Μ.Π:Ναι αμέ, γιατί όχι, νομίζω άμα πάρεις εμπρός, είναι αυτές οι ιδέες που μου έρχονται οπότε δεν νομίζω ότι όταν έρχεται η έμπνευση εκείνη η ώρα θές να το γράψεις, γιατί είναι κάτι εκείνη την ώρα που σε ωθεί να το κάνεις και όλη αυτή η διαδικασία ειναι το καλύτερο μου για εμένα ,εκείνη την ώρα η έμπνευση, οπότε ναι ίσως ακολουθήσει και άλλο. Αλλωστε όσο υπάρχει έμπνευση το γράψιμο δεν σταματάει.

Γ.Λ: Μαριάννα ,θεωρείς ότι η ζωή είναι άσπρη η μάυρη;

Μ.Π: Γκρί δεν θεωρώ απαραίτητα ότι μπορεί να είναι μόνο ένα χρώμα, ειναι κατι σαν το γιν,γιαν το ασπρο μες το μαύρο ,το καλο μες το κακό ,ώστε να υπάρχει μια ισορροπία ,η ζωή εχει και τις καλές και κακές της στιγμές αλλιώς δεν θα λεγόταν η ζωή.

Γ.Λ; Μίλησε μας σχετικά με το γκρουπάκι σου στο φεισμπουκ ,θα ήθελες να το δεις να μεγαλώνει;

Μ.Π: Αυτό το γκρούπ σίγουρα θέλω να το δώ να συνεχίζεται και εγώ πορώνομαι τρομαχτικά όταν,προστήθεται κόσμος και ανεβάσει απο ζωγραφική απο μουσική η οτιδήποτε άλλο, να συνεχιστεί και σίγουρα να μεγαλώσει.

Γ.Λ: Και πάμε και στην τελευταία μας ερώτηση για σήμερα και θα κλείσουμε για σήμερα την συνέντευξη μας.Πες τρία πράγματα που εύχεσαι στον καθένα απ εμάς

Μ.Π:Αγάπη σίγουρα, να είναι ο πραγματικός του εαυτός και να ζεί την ζωή του

Γ.Λ:Σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη, εύχομαι πολλές επιτυχίες στην ζωη σου και σε ότι λαχταράς

Μ.Π:Ναι εγω σε ευχαριστώ Γεωργία μου να σαι καλα

Το βιβλίο της Μαριάννας:

Επίσης το βιβλίο της Μαριάννας μπορείται να το βρείτε στις εκδόσεις Οσελότος αλλα και στο μπαζάρ βιβλίων που θα γίνει στις 3 με 19 Σεπτεμβρίου στο Ζάππειο

Μπορεί να είναι εικόνα βιβλίο και κείμενο που λέει "3-19 Σεπεμβρίου 2021 Sartt 88 ΖΑΠΠΕΙΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ 49 οσελότος ΕΚΔΟΣΕΙΣ- Δευτ. Πεμ.: 18.00-22.30 Παρ.-Σαβ. 18.00-23.00 Κυρ.: 10.30-15.00& 18.00-23.00"

Το γκρούπ της στο φεισμπουκ:https://www.facebook.com/The-Path-of-the-Soul-Creativity-Inspiration-122081086399311

Το προφίλ της :https://www.facebook.com/maria.athanasia.526

Σε ευχαριστώ για όλα!

Kαι θα κλείσουμε την συνέντευξη με ένα αγαπημένο τραγούδι