Άντονι Χόπκινς: Η σπουδαία καριέρα του γηραιότερου νικητή Όσκαρ

Ο Ουαλός ηθοποιός, ο οποίος έγινε γνωστός κυρίως από τον ρόλο του ως Χάνιμπαλ Λέκτερ στο ψυχολογικό θρίλερ “Η σιωπή των Αμνών”, έχει ένα πλούσιο βιογραφικό το οποίο περιλαμβάνει πολλές διακρίσεις και βραβεία.  Γεννημένος στις 31 Δεκεμβρίου του 1937 στο Μάργκαμ του Πορτ Τάλμποτ της Ουαλίας,η ζωή ενός εκ των διασημότερων “κακών” του κινηματογράφου παρουσιάζει ενδιαφέρον τόσο σε προσωπικό όσο και επαγγελματικό επίπεδο 

“Τα πρώτα χρόνια της ζωής του και η στροφή προς τις τέχνες”

Οι γονείς του Μύριελ Ανν και Ρίτσαρντ Άρθουρ Χόπκινς είχαν την δική τους τοπική επιχείρηση, έναν φούρνο στον οποίο εργαζόταν και ο Άντονι. Για ένα μεγάλο διάστημα της παιδικής του ηλικίας εκπαιδευόταν μόνο στο σπίτι του, ενώ μόλις στην ηλικία των 12 ετών πήγε για πρώτη φορά σε σχολείο. Οι γονείς του φρόντισαν να τον γράψουν σε ένα από τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία της χώρας, στο Cowbridge Grammar School, ωστόσο παρέμεινε εκεί για λίγα χρόνια. Δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί λόγω του μοναχικού του χαρακτήρα αλλά και της δυσλεξίας του, με αποτέλεσμα οι επιδόσεις του στα μαθήματα να μην είναι ιδιαίτερα καλές. Τότε ο ίδιος άρχισε να συνειδητοποιεί πως η τέχνη θα μπορούσε, να λειτουργήσει καλύτερα για εκείνον και να τον βοηθήσει να εκφράσει την δημιουργικότητα του.

Στην αρχή ξεκίνησε παίζοντας πιάνο, ωστόσο το 1952 θα έκανε στροφή προς τον κλάδο της ηθοποιίας. Στην απόφαση αυτή τον οδήγησε η συνάντηση του με τον διάσημο ηθοποιό της εποχής Richard Burton. Αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον Άντονι και έπειτα από παρότρυνση του γράφτηκε στο διάσημο κολλέγιο Royal Welsh College of Music and Drama στην ηλικία των 15 ετών.

Όταν τελείωσε την εκπαίδευση του μετά από πέντε χρόνια μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε στο Royal Theatre. Μέχρι το 1970 εργάστηκε στο θίασο του Λόρενς Όλιβερ, ενός ιδιαίτερα διάσημου θεατρικού ηθοποιού εκείνης της εποχής

“Ο κινηματογράφος και η μεγάλη αναγνώριση”

Αρχικά ο Άντονι δοκίμασε την τύχη του στον κινηματογράφο μέσα από μικρούς ρόλους σε ταινίες. Πρωταγωνίστησε σε ταινία για πρώτη φορά το 1968 στο “Λιοντάρι του χειμώνα” όπου υποδύθηκε με απόλυτη επιτυχία τον βασιλιά Ρίτσαρντ. Σύντομα άρχισε να αναλαμβάνει ολοένα και περισσότερους ρόλους στον κινηματογράφο, ενώ το 1972 πραγματοποίησε μια ακόμα εξαιρετική ερμηνεία, αυτή του Πιέρ Μπεζούχοφ στην τηλεοπτική σειρά “Πόλεμος και Ειρήνη” η οποία βασίστηκε στο ομώνυμο έργο του Τολστόι. Η αναγνώριση που λαμβάνει γίνεται συνεχώς μεγαλύτερη, με τον σκηνοθέτη του “Γκάντι” Ρίτσαρντ Άντεμπρο να τον χαρακτηρίζει με απόλυτη σιγουριά ως τον καλύτερο ηθοποιό της γενιάς του. Η συνεχώς αυξανόμενη φήμη του τον οδήγησε στο τα πρωταγωνιστήσει στην ταινία “Η Σιωπή των Αμνών” ενσαρκώνοντας τον ρόλο του μανιακού δολοφόνου Χάνιμπαλ Λέκτορ.

Η εξαιρετική του ερμηνεία ανταμείφθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, καθώς το 1992 κέρδισε για πρώτη φορά στην καριέρα του το σπουδαιότερο βραβείο του κινηματογράφου, το “Όσκαρ” για τον καλύτερο ηθοποιό στην πρώτη ταινία του franchise. Είχε μπει τόσο βαθιά στον ρόλο του Χάνιμπαλ, αυτοσχεδιάζοντας πολλές φορές ώστε λέγεται πως η συμπρωταγωνίστρια του, Τζόντι Φόστερ τον απέφευγε κατά την διάρκεια των γυρισμάτων. Μάλιστα η ερμηνεία αυτή του έφερε ακόμα μια διάκριση, καθώς το 1993 χρίστηκε ιππότης από την βασίλισσα Ελισάβετ για την προσφορά του στις τέχνες. Ωστόσο εφτά χρόνια αργότερα απαρνήθηκε τον τίτλο καθώς έγινε πολίτης των Η.Π.Α.

Μετά από την “Σιωπή των Αμνών” ακολούθησαν και άλλες επιτυχημένες ερμηνείες οι οποίες τον έφεραν κοντά στα βραβεία Όσκαρ, όπως αυτή του ερωτευμένου και χτυπημένου από την μοίρα μπάτλερ στα “Απομεινάρια μιας Μέρας” ή η ερμηνεία του στο “Άμισταντ” του Στίβεν Σπίλμπεργκ. 

Το δεύτερο Όσκαρ ήρθε τελικά το 2020, κάνοντας τον τον γηραιότερο νικητή του συγκεκριμένου βραβείου, σε ηλικία 83 ετών, και το κέρδισε μέσα από την ερμηνεία του στον “Πατέρα”. Παρότι η νίκη του ήταν απροσδόκητη κανείς δεν μπορεί να πει πως του χαρίστηκε, καθώς κλήθηκε να ενσαρκώσει έναν από τους πιο απαιτητικούς ρόλους της καριέρας του, ενός ανθρώπου με άνοια ο οποίος προσπαθεί να ανταπεξέλθει συναισθηματικά στην δύσκολη πραγματικότητα. 

“Η προσωπική του ζωή”

Συνολικά ο Άντονι Χόπκινς έχει παντρευτεί τρεις φορές. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την ηθοποιό Πετρονέλα Μπάρκερ και του απέφερε το μοναδικό του παιδί, την Άμπιγκειλ. Ωστόσο ο γάμος διαλύθηκε μετά από λίγα χρόνια. Ο δεύτερος του γάμος ήταν με την Τζένιφερ Λίντον, ο οποίος διήρκησε μέχρι το 2002, αν και στην ουσία εδώ και αρκετά χρόνια είχε διαλυθεί. Τέλος η τελευταία του σχέση ήρθε έναν χρόνο μετά, με την ηθοποιό Στέλα Αριογέιβ.

Η σχέση του με την κόρη του Άμπιγκειλ δεν είναι καλή. Όταν απέκτησε την κόρη του βρισκόταν στην καλύτερη περίοδο της καριέρας του, με αποτέλεσμα να παρασυρθεί από την επιτυχία του ξεχνώντας τις οικογενειακές του υποχρεώσεις. Παράλληλα ο εθισμός του στο αλκοόλ έκανε την συμπεριφορά του ακόμα χειρότερη και αλαζονική. Όσο περισσότερο μεγάλωνε η κόρη του τόσο περισσότερο απομακρυνόταν ο ίδιος από αυτήν ώσπου τελικά χώρισε με την μητέρα της κόρης του και εξαφανίστηκε από της ζωές τους. Η τελευταία φορά την οποία ήρθε σε επαφή με την κόρη του ήταν το 1990, όταν η ίδια του ζήτησε την βοήθεια του προκειμένου να κάνει τα πρώτα βήματα της στην υποκριτική. Ο Άντονι όντως την βοήθησε, όμως ήταν εμφανές πως η σχέση τους είχε ψυχρανθεί πολύ και δεν μπορούσε να αποκατασταθεί. Έκτοτε δεν ξαναήρθαν σε επαφή, με την κόρη του να μην τον έχει συγχωρέσει για το γεγονός ότι απέτυχε να αποτελέσει μια πραγματική πατρική φιγούρα για την ίδια. Ο ίδιος ο Άντονι μοιάζει να έχει αποδεχθεί πλέον την κατάσταση με την κόρη του, δηλώνοντας πως μερικές φορές οι οικογενειακοί δεσμοί δεν διατηρούνται και πως ο καθένας ακολουθεί την δικιά του πορεία, μακριά ο ένας από τον άλλον.

Πηγές: https://el.cultureoeuvre.com/10928825-hopkins-anthony-biography-career-personal-life 

https://www.lifo.gr/culture/cinema/antoni-hopkins-kai-episimos-best-actor-alive

Πηγές εικόνων: https://whatculture.com/film/6-little-known-tics-that-made-anthony-hopkins-hannibal-so-captivating?page=6 

https://m.imdb.com/name/nm0000164/filmotype/thanks

Advertisement